дура́чить несов., разг. дуры́ць; (обманывать) абду́рваць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

одуря́ть несов. ачмура́ць, дуры́ць, замаро́чваць, аду́рваць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

атлу́мліваць

‘дурманіць, дурыць каго-небудзь, што-небудзь’

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. атлу́мліваю атлу́мліваем
2-я ас. атлу́мліваеш атлу́мліваеце
3-я ас. атлу́млівае атлу́мліваюць
Прошлы час
м. атлу́мліваў атлу́млівалі
ж. атлу́млівала
н. атлу́млівала
Загадны лад
2-я ас. атлу́млівай атлу́млівайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час атлу́мліваючы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

заблажи́ть сов., прост. задуры́ць, заблазнава́ць, пача́ць дуры́ць (блазнава́ць).

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

надуры́ць, ‑дуру, ‑дурыш, ‑дурыць; зак., каго.

Разм. У выразе: надурыць галаву каму — затлуміць каго‑н., пазбавіць здольнасці ясна разважаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

глупи́ть несов., разг.

1. рабі́ць глу́пства;

2. (дурить) дуры́ць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

раздуры́ць, -дуру́, -ду́рыш, -ду́рыць; -ду́раны; зак., каго.

1. Паслабіўшы нагляд, патрабавальнасць, зрабіць каго-н. дураслівым, непаслухмяным.

Р. сына.

2. Даць поўную волю каму-н., дазволіць поўнасцю праяўляць свае жаданні, патрабаванні і пад.

|| незак. разду́рваць, -аю, -аеш, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ачму́рваць

‘дурманіць, тлуміць, дурыць, збіваць з толку каго-небудзь, што-небудзь (галаву і г. д.)’

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. ачму́рваю ачму́рваем
2-я ас. ачму́рваеш ачму́рваеце
3-я ас. ачму́рвае ачму́рваюць
Прошлы час
м. ачму́рваў ачму́рвалі
ж. ачму́рвала
н. ачму́рвала
Загадны лад
2-я ас. ачму́рвай ачму́рвайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час ачму́рваючы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

ачму́чваць

‘дурманіць, тлуміць, дурыць, збіваць з толку каго-небудзь, што-небудзь (галаву і г. д.)’

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. ачму́чваю ачму́чваем
2-я ас. ачму́чваеш ачму́чваеце
3-я ас. ачму́чвае ачму́чваюць
Прошлы час
м. ачму́чваў ачму́чвалі
ж. ачму́чвала
н. ачму́чвала
Загадны лад
2-я ас. ачму́чвай ачму́чвайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час ачму́чваючы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

задуры́ць, ‑дуру, ‑дурыш, ‑дурыць; зак., каго-што.

Разм. Збіць з толку; адурманіць, затлуміць.

•••

Задурыць галаву каму — заблытаць каго‑н., пазбавіць здольнасці разумна разважаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)