ачму́рваць

‘дурманіць, тлуміць, дурыць, збіваць з толку каго-небудзь, што-небудзь (галаву і г. д.)’

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. ачму́рваю ачму́рваем
2-я ас. ачму́рваеш ачму́рваеце
3-я ас. ачму́рвае ачму́рваюць
Прошлы час
м. ачму́рваў ачму́рвалі
ж. ачму́рвала
н. ачму́рвала
Загадны лад
2-я ас. ачму́рвай ачму́рвайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час ачму́рваючы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)