кака́ва

‘дрэва’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, нескланяльны

адз.
Н. кака́ва
Р. кака́ва
Д. кака́ва
В. кака́ва
Т. кака́ва
М. кака́ва

Крыніцы: krapivabr2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

інжы́р, -а і -у, м.

1. -а. Паўднёвае пладовае дрэва сямейства тутавых; фігавае дрэва, смакоўніца.

2. -у. Салодкі плод гэтага дрэва (вінныя ягады).

|| прым. інжы́рны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ту́таўнік, -а і -у, м.

1. -а. Паўднёвае дрэва сямейства тутавых, лісце якога выкарыстоўваецца як корм для шаўкапрада; тутавае дрэва, шаўкоўніца.

2. -у, зб. Драўніна гэтага дрэва.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

грана́тнік

‘драўніна; зборн. дрэва’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. грана́тнік
Р. грана́тніку
Д. грана́тніку
В. грана́тнік
Т. грана́тнікам
М. грана́тніку

Крыніцы: krapivabr2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

хурма́, -ы́, ж.

Паўднёвае пладовае дрэва сямейства эбенавых з аранжавачырвонымі салодкімі пладамі, а таксама плады гэтага дрэва.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

сума́х

‘паўднёвае дрэва, куст’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. сума́х
Р. сума́ху
Д. сума́ху
В. сума́х
Т. сума́хам
М. сума́ху

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

папа́йя, -і, мн. -і, -яў, ж.

Трапічнае дрэва з жаўтавата-зялёнымі пладамі, якія нагадваюць дыню; плод такога дрэва.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

вычэ́сванне

‘апрацоўка дрэва вострай прыладай’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. вычэ́сванне
Р. вычэ́свання
Д. вычэ́сванню
В. вычэ́сванне
Т. вычэ́сваннем
М. вычэ́сванні

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

вы́часка

‘апрацоўка дрэва вострай прыладай’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. вы́часка
Р. вы́часкі
Д. вы́часцы
В. вы́часку
Т. вы́часкай
вы́часкаю
М. вы́часцы

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

але́шына, -ы, мн. -ы, -шын, ж.

1. Лісцевае дрэва сямейства бярозавых; вольха.

2. толькі адз. Драўніна, матэрыял гэтага дрэва.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)