вы́часка
‘апрацоўка дрэва вострай прыладай’
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
| вы́часка | |
| вы́часкі | |
| вы́часцы | |
| вы́часку | |
| вы́часкай вы́часкаю |
|
| вы́часцы |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)