обличи́ть сов. вы́крыць, мног. павыкрыва́ць; см. облича́ть.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

двуду́шнасць, ‑і, ж.

Уласцівасць двудушнага; няшчырасць, крывадушнасць. Выкрыць двудушнасць. Асудзіць двудушнасць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

уда́ць, уда́м, удасі́, уда́сць; удадзі́м, удасце́, удаду́ць; уда́ў, удала́, -ло́; уда́й; уда́дзены; зак., каго (што) (разм.).

Выдаць, выкрыць каго-н.

Не бойся, я цябе не ўдам.

|| незак. удава́ць, удаю́, удае́ш, удае́; удаём, удаяце́, удаю́ць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

павыкрыва́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., каго-што.

Выкрыць усіх, многіх або ўсё, многае. Павыкрываць злачынствы. Павыкрываць правакатараў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

лазу́тчык, ‑а, м.

Разм. Разведчык у тыле ці ў размяшчэнні праціўніка; шпіён. Заслаць лазутчыка. Выкрыць варожага лазутчыка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Сцу́піць ’узяць, схапіць’ (ТС), сцо́паць ’схапіць, выкрыць’ (Сцяшк. Сл.). Вытворныя ад выклічнікаў цуп! ​цоп!, што перадаюць раптоўныя рухі. Параўн. цупкі, цапаць, гл.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

посрами́ть сов.

1. пасаро́міць, разг. пасарамаці́ць; (опозорить) зга́ньбіць, аганьбава́ць; знясла́віць, абнясла́віць;

посрами́ть озорника́ пасаро́міць (пасарамаці́ць) гарэ́зу;

2. (обличить) вы́крыць;

посрами́ть глупца́ вы́крыць ду́рня;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

вы́крыты

1. разоблачённый, раскры́тый; изобличённый, обличённый;

2. вскры́тый; обнажённый;

1, 2 см. вы́крыць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

выкрыццё ср.

1. разоблаче́ние, раскры́тие; изобличе́ние, обличе́ние;

2. вскры́тие, обнаже́ние;

1, 2 см. вы́крыць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

изобличи́ть сов. вы́крыць, мног. павыкрыва́ць; вы́явіць; абвінава́ціць, мног. паабвінава́чваць, пасве́дчыць; см. изоблича́ть.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)