Сцу́піць ’узяць, схапіць’ (ТС), сцо́паць ’схапіць, выкрыць’ (Сцяшк. Сл.). Вытворныя ад выклічнікаў цуп!цоп!, што перадаюць раптоўныя рухі. Параўн. цупкі, цапаць, гл.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)