вы́крыць, -крыю, -крыеш, -крые; -крыты; зак.

1. каго-што. Знайсці, выявіць; раскрыць, зрабіць вядомым невядомае, сакрэтнае.

В. патайное сховішча.

В. злачынствы.

2. што. Растлумачыць скрыты сэнс, сутнасць чаго-н.

В. хлусню.

В. антынародны характар самаўладства.

|| незак. выкрыва́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.

|| наз. выкрыва́нне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

вы́крыць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. вы́крыю вы́крыем
2-я ас. вы́крыеш вы́крыеце
3-я ас. вы́крые вы́крыюць
Прошлы час
м. вы́крыў вы́крылі
ж. вы́крыла
н. вы́крыла
Загадны лад
2-я ас. вы́крый вы́крыйце
Дзеепрыслоўе
прош. час вы́крыўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

вы́крыць сов.

1. разоблачи́ть, раскры́ть; изобличи́ть, обличи́ть;

в. пла́ны во́рага — разоблачи́ть (раскры́ть) пла́ны врага́;

в. ха́барнікаў — изобличи́ть (обличи́ть) взя́точников;

2. (недостатки и т.п.) вскрыть; обнажи́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

вы́крыць, ‑крыю, ‑крыеш, ‑крые; зак., каго-што.

1. Знайсці, выявіць каго‑, што‑н. Выкрыць патайное сховішча. Выкрыць браканьераў. □ Думаў Партыш і сам сабе дзівіўся: чаму да гэтага часу з такім актывам не выкрылі ворага, які стаяў упоперак дарогі новага жыцця. Няхай. // Зрабіць вядомым невядомае, сакрэтнае; раскрыць. Выкрыць сакрэты. Выкрыць злачынствы.

2. Растлумачыць скрыты сэнс, сутнасць чаго‑н. Выкрыць хітрыкі. Выкрыць самахвальства. Выкрыць хлусню. Выкрыць антынародны характар самаўладства.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вы́явіць, -яўлю, -явіш, -явіць; -яўлены; зак., каго-што.

Зрабіць уяўным яўным, выкрыць.

В. талент.

В. злачынства.

|| незак. выяўля́ць, -я́ю, -я́еш, -я́е.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

выкрыва́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да выкрыць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вы́крыты, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад выкрыць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

падбухто́ршчык, ‑а, м.

Разм. Той, хто падбухторвае. Выкрыць падбухторшчыкаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

выкрыва́нне, ‑я. н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. выкрываць — выкрыць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

выкрыццё, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. выкрываць — выкрыць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)