вы́правадзіць, -ваджу, -вадзіш, -вадзіць; -ваджаны; зак., каго (што).

Прымусіць пайсці, выгнаць.

В. няпрошаных гасцей.

|| незак. выправа́джваць, -аю, -аеш, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

вы́гнать сов.

1. в разн. знач. вы́гнаць, мног. павыганя́ць;

вы́гнать и́з дому вы́гнаць з до́му;

вы́гнать ста́до в по́ле вы́гнаць ста́так у по́ле;

вы́гнать боле́знь вы́гнаць хваро́бу;

вы́гнать дёготь вы́гнаць дзёгаць; (выработать) вы́гнать две ты́сячи гекта́ров прост. вы́гнаць дзве ты́сячы гекта́раў;

2. безл. (вырасти) вы́гнаць;

за год ель вы́гнало на полме́тра за год е́лку вы́гнала на паўме́тра.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

выгна́нне, -я, н.

1. гл. выгнаць (у 2 знач.).

2. Вымушанае знаходжанне дзе-н. у якасці выгнанага.

Жыць у выгнанні.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

павыганя́ць, -я́ю, -я́еш, -я́е; -я́ны; зак., каго-што.

Выгнаць усіх, многіх або ўсё, многае.

П. кароў на пашу.

П. з хаты.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

вы́махнуць

‘вымахаць, вырасці; выгнаць каго-небудзь, што-небудзь; імгненна выскачыць, выбегчы куды-небудзь’

дзеяслоў, пераходны/непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. вы́махну вы́махнем
2-я ас. вы́махнеш вы́махнеце
3-я ас. вы́махне вы́махнуць
Прошлы час
м. вы́махнуў вы́махнулі
ж. вы́махнула
н. вы́махнула
Загадны лад
2-я ас. вы́махні вы́махніце
Дзеепрыслоўе
прош. час вы́махнуўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

вон, прысл. і часц.

1. прысл. Прэч, на двор.

Выгнаць з хаты вон.

2. часц. Рашучае патрабаванне выбірацца адкуль-н., выходзіць.

Вон адсюль!

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

выганя́ць, ‑яю, ‑яеш, ‑яе.

Незак. да выгнаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

дэпартава́ць, -ту́ю, -ту́еш, -ту́е; -ту́й; -тава́ны; зак. і незак., каго (што).

Выгнаць (выганяць), выдаліць (выдаляць) з краіны.

Д. супрацоўніка пасольства.

|| наз. дэпарта́цыя, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

вы́махнуть сов., прост.

1. вы́гнаць;

2. вы́хапіць;

3. вы́бегчы, вы́скачыць;

4. вы́махаць, вы́махнуць, вы́гнаць, вы́расці; см. выма́хивать.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

папе́рці, -пру́, -прэ́ш, -прэ́; -про́м, -праце́, -пру́ць; -пёр, -пе́рла; -пры́; зак. (разм.).

1. Пачаць перці.

2. каго (што). Выгнаць, груба прагнаць.

Лайдака паперлі з работы.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)