му́рзаць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; незак., каго-што.

Разм. Рабіць мурзатым, пэцкаць, брудзіць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

перабру́дзіць, ‑бруджу, ‑брудзіш, ‑брудзіць; зак., што.

Забрудзіць усё, многае. Перабрудзіць усю вопратку.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

брудзя́ніць

‘пэцкаць, брудзіць, няславіць каго-небудзь, што-небудзь’

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. брудзя́ню брудзя́нім
2-я ас. брудзя́ніш брудзя́ніце
3-я ас. брудзя́ніць брудзя́няць
Прошлы час
м. брудзя́ніў брудзя́нілі
ж. брудзя́ніла
н. брудзя́ніла
Загадны лад
2-я ас. брудзя́нь брудзя́ньце
Дзеепрыслоўе
цяп. час брудзя́нячы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

кве́цаць

‘брудзіць, пэцкаць каго-небудзь, што-небудзь’

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. кве́цаю кве́цаем
2-я ас. кве́цаеш кве́цаеце
3-я ас. кве́цае кве́цаюць
Прошлы час
м. кве́цаў кве́цалі
ж. кве́цала
н. кве́цала
Загадны лад
2-я ас. кве́цай кве́цайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час кве́цаючы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

мурза́ціць

‘пэцкаць, брудзіць каго-небудзь, што-небудзь’

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. мурза́чу мурза́цім
2-я ас. мурза́ціш мурза́ціце
3-я ас. мурза́ціць мурза́цяць
Прошлы час
м. мурза́ціў мурза́цілі
ж. мурза́ціла
н. мурза́ціла
Загадны лад
2-я ас. мурза́ць мурза́цьце
Дзеепрыслоўе
цяп. час мурза́цячы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

наквэ́цваць

‘мазаць, брудзіць каго-небудзь, што-небудзь’

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. наквэ́цваю наквэ́цваем
2-я ас. наквэ́цваеш наквэ́цваеце
3-я ас. наквэ́цвае наквэ́цваюць
Прошлы час
м. наквэ́цваў наквэ́цвалі
ж. наквэ́цвала
н. наквэ́цвала
Загадны лад
2-я ас. наквэ́цвай наквэ́цвайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час наквэ́цваючы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

бэ́сціць, бо́шчу, бо́сціш, бо́сціць; бо́шчаны; незак., каго-што (разм.).

1. Знеслаўляць, ганьбіць, зневажаць.

Б. добрае імя.

2. Брудзіць, трапаць, псаваць.

Б. вопратку.

|| зак. збэ́сціць, збо́шчу, збо́сціш, збо́сціць; збо́шчаны.

|| наз. бэ́шчанне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

бру́дзіцца несов., возвр., страд. грязни́ться, па́чкаться, мара́ться; см. забру́дзіцца; бру́дзіць 1

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

паску́дзіць, -джу, -дзіш, -дзіць; незак. (разм., груб.).

1. Пакідаць пасля сябе бруд, гадзіць.

Добрая птушка ў сваё гняздо не паскудзіць (прыказка).

2. што. Брудзіць, пэцкаць, псаваць.

П. сцены.

3. перан. Рабіць гадасці, шкодзіць.

|| зак. напаску́дзіць, -джу, -дзіш, -дзіць (да 1 і 3 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

квэ́цаць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; незак., каго-што, чым і без дап.

Разм.

1. Мазаць, размазваць. Квэцаць сцяну. Квэцаць квачом. // Пэцкаць, брудзіць. Квэцаць адзежу.

2. перан. Дрэнна, безгустоўна маляваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)