брудзя́ніць

‘пэцкаць, брудзіць, няславіць каго-небудзь, што-небудзь’

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. брудзя́ню брудзя́нім
2-я ас. брудзя́ніш брудзя́ніце
3-я ас. брудзя́ніць брудзя́няць
Прошлы час
м. брудзя́ніў брудзя́нілі
ж. брудзя́ніла
н. брудзя́ніла
Загадны лад
2-я ас. брудзя́нь брудзя́ньце
Дзеепрыслоўе
цяп. час брудзя́нячы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)