кве́цаць
‘брудзіць, пэцкаць каго-небудзь, што-небудзь’
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час | ||
|---|---|---|
| кве́цаю | кве́цаем | |
| кве́цаеш | кве́цаеце | |
| кве́цае | кве́цаюць | |
| Прошлы час | ||
| кве́цаў | кве́цалі | |
| кве́цала | ||
| кве́цала | ||
| Загадны лад | ||
| кве́цай | кве́цайце | |
| Дзеепрыслоўе | ||
| кве́цаючы | ||
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)