абстры́кваць
‘апякаць крапівой каго-небудзь’
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
абстры́кваю |
абстры́кваем |
| 2-я ас. |
абстры́кваеш |
абстры́кваеце |
| 3-я ас. |
абстры́квае |
абстры́кваюць |
| Прошлы час |
| м. |
абстры́кваў |
абстры́квалі |
| ж. |
абстры́квала |
| н. |
абстры́квала |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
абстры́квай |
абстры́квайце |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
абстры́кваючы |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
сюсю́каць, -аю, -аеш, -ае; незак. (разм.).
1. Размаўляючы, замяняць шыпячыя гукі свісцячымі.
2. перан. Падроблівацца пад дзіцячы склад думак, мову і пад.
Нельга с. з дзецьмі.
3. перан. Празмерна апякаць.
С. з навабранцамі.
|| наз. сюсю́канне, -я, н.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
опаля́ть несов.
1. абпа́льваць; см. опали́ть 1;
2. (обжигать) апяка́ць;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
джва́гаць
‘хвастаць, лупіць каго-небудзь, што-небудзь і без прамога дапаўнення; апякаць, калоцца’
дзеяслоў, пераходны/непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
джва́гаю |
джва́гаем |
| 2-я ас. |
джва́гаеш |
джва́гаеце |
| 3-я ас. |
джва́гае |
джва́гаюць |
| Прошлы час |
| м. |
джва́гаў |
джва́галі |
| ж. |
джва́гала |
| н. |
джва́гала |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
джва́гай |
джва́гайце |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
джва́гаючы |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
джву́гаць
‘хвастаць, лупіць каго-небудзь, што-небудзь і без прамога дапаўнення; апякаць, калоцца’
дзеяслоў, пераходны/непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
джву́гаю |
джву́гаем |
| 2-я ас. |
джву́гаеш |
джву́гаеце |
| 3-я ас. |
джву́гае |
джву́гаюць |
| Прошлы час |
| м. |
джву́гаў |
джву́галі |
| ж. |
джву́гала |
| н. |
джву́гала |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
джву́гай |
джву́гайце |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
джву́гаючы |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
джа́гаць
‘біць, лупцаваць каго-небудзь, што-небудзь і без прамога дапаўнення; апякаць, калоцца; хутка ісці, бегчы, імчацца’
дзеяслоў, пераходны/непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
джа́гаю |
джа́гаем |
| 2-я ас. |
джа́гаеш |
джа́гаеце |
| 3-я ас. |
джа́гае |
джа́гаюць |
| Прошлы час |
| м. |
джа́гаў |
джа́галі |
| ж. |
джа́гала |
| н. |
джа́гала |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
джа́гай |
джа́гайце |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
джа́гаючы |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
стрыка́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; незак., каго-што.
Абл. Апякаць крапівою. Бацька нечакана — дзіва дзіўнае! — правальваецца ў нару абедзвюма нагамі. Крапіва стрыкае яму твар, руку. Масарэнка.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
изжига́ть несов., разг.
1. прапа́льваць;
2. (обжигать) апяка́ць;
3. (расходовать на топку) спа́льваць;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
ожига́ть несов.
1. (кипятком) апа́рваць;
2. (причинять ожоги) апяка́ць;
3. (хлестать) хваста́ць, смалі́ць;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
Жы́жаўка ’скула’ (Клім.). Відаць, звязана з коранем дзеяслова жыгаць ’апякаць’ (гл.). Паводле мадэлі барадаўка — назвы іншай балячкі; параўн. жыжа 2.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)