Verbum

sting

[stɪŋ]

1.

v.t. stung, stinging

1) джгаць, джа́ліць; куса́ць (пра зьмяю́); кало́ць

2) пячы́

Mustard stings — Гарчы́ца пячэ́

3) стрыка́ць, апяка́ць

nettle stung his legs — крапіва́ апяка́ла яму́ но́гі

4) апяка́ць

stung by a spark — апе́чаны і́скраю

5) Figur. мо́цна кры́ўдзіць, ра́ніць (насьме́шкамі, кпі́намі)

2.

v.i.

стрыка́цца, апяка́цца, пячы́ся

3.

n.

1) уджа́ленае ме́сца

2) джа́ла n.

sear

[sɪr]

v.t.

1) прыпяка́ць, апяка́ць; прыпа́льваць, абпа́льваць

The trees were seared by lightning — Дрэ́вы былі́ апа́леныя мала́нкай

2) выпяка́ць, высу́шваць

3) Figur. прытупля́ць

seared conscience — прыту́пленае сумле́ньне

scald

I [skɔld]

1.

v.t.

1) апа́рваць

2) абва́рваць, абліва́ць гара́чай вадо́ю

3) па́рыць

to scald milk — спа́рыць малако́

4) апяка́ць

The tears that scald the cheek — Сьлёзы, што апяка́юць шчаку́

2.

n.

апёк -у m., апа́раньне n.

II [skɔld]

гл. skald

burn

I [bɜ:rn]

1.

v., burned or burnt, burning, v.i.

1) гарэ́ць

2) апяка́цца

3) адчува́ць гарачыню́, гарэ́ць

to burn with fever — гарэ́ць у ліхама́нцы

4) Figur. адчува́ць запа́л

to burn with enthusiasm — гарэ́ць натхне́ньнем

5) дава́ць сьвятло́

lamps were burning — гарэ́лі ля́мпы

6) мо́цна загарэ́ць, сьпячы́ся на со́нцы

7) Chem. згара́ць; акісьля́цца

8) Phys. выкарысто́ўваць я́дзерную энэ́ргію

2.

v.t.

1) палі́ць

2) апяка́ць, апяка́цца апа́рвацца

He burned his hand — Ён апёк руку́

3) выпа́льваць (узо́р)

4) пячы́

Mustard and pepper burn the tongue — Гарчы́ца й пе́рац пяку́ць язы́к

5) абпа́льваць (цэ́глу, гаршкі́)

6) палі́ць на вагні́ (як пакара́ньне)

3.

n.

1) апёк -у m.

2)

а) ме́сца, пашко́джанае апёкам

б) вы́паленая дзі́рка

3) мо́цны зага́р -у m.

•

- burn away

- burn down

- burn into

- burn oneself out

- burn out

- burn up

II [bɜ:rn]

n.

малы́ струме́нь, ручаёк -йка́ m.