апяка́ць¹ гл. апячы.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

апяка́ць², -а́ю, -а́еш, -а́е; незак., каго (што).

Тое, што і апекаваць.

А. дзяцей.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

апяка́ць

‘абпальваць’

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. апяка́ю апяка́ем
2-я ас. апяка́еш апяка́еце
3-я ас. апяка́е апяка́юць
Прошлы час
м. апяка́ў апяка́лі
ж. апяка́ла
н. апяка́ла
Загадны лад
2-я ас. апяка́й апяка́йце
Дзеепрыслоўе
цяп. час апяка́ючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

апяка́ць

‘апекавацца’

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. апяка́ю апяка́ем
2-я ас. апяка́еш апяка́еце
3-я ас. апяка́е апяка́юць
Прошлы час
м. апяка́ў апяка́лі
ж. апяка́ла
н. апяка́ла
Загадны лад
2-я ас. апяка́й апяка́йце
Дзеепрыслоўе
цяп. час апяка́ючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

апяка́ць I несов., прям., перен. обжига́ть, ожига́ть; см. апячы́

апяка́ць II несов., см. апекава́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

апяка́ць ​1, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да апячы.

апяка́ць ​2, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; незак., каго-што.

Тое, што і апекаваць. Маці.. апякала адзінага свайго сынка за пяцярых бацькоў і пяцярых матак. Быкаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

апяка́ць​II гл. апекавацца, апекаваць

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

апяка́ць​I (руку і пад.) verbrénnen* vt; verbrühen vt (кіпенем, парай)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

апячы́, апяку́, апячэ́ш, апячэ́; апячо́м, апечаце́, апяку́ць; апёк, апякла́, -ло́; апячы́; апе́чаны; зак., каго-што.

1. Агнём або чым-н. гарачым, едкім, пякучым і інш. пашкодзіць скуру; абпаліць, прычыніць боль.

А. руку.

А. крапівой ногі.

2. перан. Уразіць, усхваляваць.

Рэзкае слова апякло сэрца.

|| незак. апяка́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

жыга́цца, ‑аецца; незак.

Разм.

1. Датыкаючыся, выклікаць востры боль; апякаць. Крапіва жыгаецца. // Балюча кусаць. Мухі жыгаюцца.

2. Апякаць адзін другога крапівой.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)