джва́гаць
‘хвастаць, лупіць каго-небудзь, што-небудзь і без прамога дапаўнення; апякаць, калоцца’
дзеяслоў, пераходны/непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час | ||
|---|---|---|
| джва́гаю | джва́гаем | |
| джва́гаеш | джва́гаеце | |
| джва́гае | джва́гаюць | |
| Прошлы час | ||
| джва́гаў | джва́галі | |
| джва́гала | ||
| джва́гала | ||
| Загадны лад | ||
| джва́гай | джва́гайце | |
| Дзеепрыслоўе | ||
| джва́гаючы | ||
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)