джа́гаць

‘біць, лупцаваць каго-небудзь, што-небудзь і без прамога дапаўнення; апякаць, калоцца; хутка ісці, бегчы, імчацца’

дзеяслоў, пераходны/непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. джа́гаю джа́гаем
2-я ас. джа́гаеш джа́гаеце
3-я ас. джа́гае джа́гаюць
Прошлы час
м. джа́гаў джа́галі
ж. джа́гала
н. джа́гала
Загадны лад
2-я ас. джа́гай джа́гайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час джа́гаючы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)