джву́гаць
‘хвастаць, лупіць каго-небудзь, што-небудзь і без прамога дапаўнення; апякаць, калоцца’
дзеяслоў, пераходны/непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час | ||
|---|---|---|
| джву́гаю | джву́гаем | |
| джву́гаеш | джву́гаеце | |
| джву́гае | джву́гаюць | |
| Прошлы час | ||
| джву́гаў | джву́галі | |
| джву́гала | ||
| джву́гала | ||
| Загадны лад | ||
| джву́гай | джву́гайце | |
| Дзеепрыслоўе | ||
| джву́гаючы | ||
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)