возвеще́ние апавяшчэ́нне, -ння ср., абвяшчэ́нне, -ння ср.; паведамле́нне, -ння ср.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

оповеще́ние апавяшчэ́нне, -ння ср.; абвяшчэ́нне, -ння ср.; паведамле́нне, -ння ср.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

возглаше́ние ср., уст. вы́гук, -ку м., выклі́кванне, -ння ср., абвяшчэ́нне, -ння ср.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

провозве́стие

1. прадвяшчэ́нне, -ння ср.;

2. апавяшчэ́нне, -ння ср.; абвяшчэ́нне, -ння ср.; см. провозвеща́ть;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

провозвеще́ние высок.

1. прадвяшча́нне, -ння ср.;

2. апавяшчэ́нне, -ння ср., абвяшчэ́нне, -ння ср.; см. провозвеща́ть;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Дакляра́цыя ’абяцанка’ (БРС). У ст.-бел. мове деклярация, деклярацыя ’аб’яўленне, абвяшчэнне’ (засведчана з 1600 г., гл. Булыка, Запазыч., 90). З польск. declaracja ’тс’, а гэта з лац. declarātio. Параўн. даклярава́ць (гл.). Гл. яшчэ дэклара́цыя. Таксама запазычаннем з польск. мовы з’яўляецца рус. деклара́ция (якое прыйшло ў рус. мову ў Пятроўскую эпоху).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

объявле́ние ср.

1. (действие) аб’яўле́нне, -ння ср., абвяшчэ́нне, -ння ср.;

2. (извещение) аб’я́ва, -вы ж., абве́стка, -кі ж.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

произнесе́ние

1. (произношение) вымаўле́нне, -ння ср.;

2. (говорение) гаварэ́нне, -ння ср., каза́нне, -ння ср.;

3. (оглашение) абвяшчэ́нне, -ння ср.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

предвозвеще́ние уст.

1. прадказа́нне, -ння ср.; неоконч. прадка́званне, -ння ср.;

2. спавяшчэ́нне (напе́рад), абвяшчэ́нне (напе́рад); прадвяшчэ́нне, -ння ср.; см. предвозвеща́ть.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

рэзалю́цыя, ‑і, ж.

1. Рашэнне, пастанова з’езда, схода і пад. На нарадах і сходах .. [Івана Іванавіча] абавязкова выбіралі ў камісію па падрыхтоўцы праекта рэвалюцыі. Карпюк. На шматлікіх мітынгах і сходах працоўных выносіліся рэвалюцыі, якія ўхвалялі абвяшчэнне рэспублікі. «Полымя».

2. Пісьмовае распараджэнне службовай асобы на дзелавой паперы. [Гарлахвацкі:] Напішыце маленькую заяўку, а я палажу рэвалюцыю, каб вам прыбавілі зарплаты. Крапіва. На заяве была напісана рэвалюцыя: «Даць разлік». Кажуць, што Леўкін аж спалатнеў, калі ўбачыў гэтую рэвалюцыю. Дадзіёмаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)