абвяшчэ́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
абвяшчэ́нне |
абвяшчэ́нні |
| Р. |
абвяшчэ́ння |
абвяшчэ́нняў |
| Д. |
абвяшчэ́нню |
абвяшчэ́нням |
| В. |
абвяшчэ́нне |
абвяшчэ́нні |
| Т. |
абвяшчэ́ннем |
абвяшчэ́ннямі |
| М. |
абвяшчэ́нні |
абвяшчэ́ннях |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
абвяшчэ́нне ср.
1. объявле́ние; провозглаше́ние; возвеще́ние;
2. (наперёд) предвозвеще́ние;
3. (каму) оповеще́ние (кого);
4. объявле́ние, оглаше́ние;
5. объявле́ние; провозглаше́ние;
1-5 см. абвясці́ць
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
абвяшчэ́нне, ‑я, н.
1. Дзеянне паводле знач. дзеясл. абвяшчаць — абвясціць.
2. Паведамленне, аб’ява, заява аб чым‑н. у вуснай або ў пісьмовай форме.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
абвясці́ць, -вяшчу́, -ве́сціш, -ве́сціць; -ве́шчаны; зак., што.
1. Давесці да ўсеагульнага ведама.
А. парадак галасавання.
2. Афіцыйным актам устанавіць што-н., заявіць аб пачатку якога-н. дзеяння, становішча.
А. перамір’е.
3. Афіцыйна прызнаць каго-н. кім-, чым-н.
А. імператарам.
4. Урачыста аб’явіць, абнародаваць.
А. незалежнасць краіны.
|| незак. абвяшча́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.
|| наз. абвяшчэ́нне, -я, н.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
мнагале́цце, -я, н. (уст.).
Абвяшчэнне слоў «многая лета» ў час царкоўнага набажэнства як пажаданне доўгага жыцця.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
Дабраве́шчанне і Дабраве́сце, -я, н. (з вялікай літары).
Веснавое хрысціянскае свята: абвяшчэнне Дзеве Марыі аб будучым нараджэнні Хрыста.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
аб’яўле́нне, -я, н.
1. гл. аб’явіць.
2. Паведамленне, аб’ява аб чым-н. у вуснай або пісьмовай форме, абвяшчэнне.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
провозглаше́ние абвяшчэ́нне, -ння ср.;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
аб’яўле́нне, ‑я, н.
1. Дзеянне паводле знач. дзеясл. аб’яўляць — аб’явіць.
2. Тое, што і абвяшчэнне (у 2 знач.).
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
дэклара́цыя, -і, мн. -і, -цый, ж.
1. Афіцыйнае абвяшчэнне або ўрачыстая праграмная заява.
Урадавая д.
Д. аб дзяржаўным суверэнітэце.
2. Назва некаторых афіцыйных дакументаў з паведамленнем якіх-н. патрэбных звестак.
Гандлёвая д.
Мытная д.
|| прым. дэкларацы́йны, -ая, -ае (да 1 знач.).
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)