предвозвеще́ние уст.

1. прадказа́нне, -ння ср.; неоконч. прадка́званне, -ння ср.;

2. спавяшчэ́нне (напе́рад), абвяшчэ́нне (напе́рад); прадвяшчэ́нне, -ння ср.; см. предвозвеща́ть.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)