Квя́ты ’краскі’ (Касп., Мал., Нар. словатв., Янк. Мат.), ’вазоны’ (Сл. паўн.-зах.), ’настой з кветак’ (Сл. паўн.-зах.). Да квят (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Кляшчы́1 ’абцугі’ (Сцяшк., Мат. Маг., Сл. паўн.-зах.). Гл. клешчы1.

Кляшчы́2 ’клюшні’ (Сл. паўн.-зах.). Гл. клюшня1.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Крэ́сіва ’кавалак сталі для высякання агню з крэменю’ (ТСБМ, Янк. II, Мат. АС, Сержп. Пр., Грыг., Маш., Сцяшк.). Да крэсіць (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Кура́нка1 ’хата (курная)’ (Мат. Гом.). Да курыць (гл.).

Кура́нка2 ’вяндліна’ (Сцяшк. Сл.). Да курыць (гл.). Параўн. куралёк2 (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Лабіду́да ’гультай, бяздзейнік, лодар’ (КЭС, лаг., КТС), ’абібок, няўклюда’ (Мат. Гом.) складанае экспрэсіўнае слова, утворанае ад лоб1 (гл.) і дуда.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Ла́зіцца ’мыцца ў лазні’ (маз., Мат. Гом.). Бел. рэгіяналізм, утвораны ад ⁺лазніцца (< лазня), у якім ‑н‑ выпала (параўн. Карскі, 1, 325).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Лугоўка ’луг для адбельвання бялізны’ (добр., карм., Мат. Гом.). Да луг3 (гл.). Аб суфіксе гл. Сцяцко (Афікс. наз., 169–170).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Лі ’каля’ (Мядзв., Бяльк., Касп.), ’над, з’ (браг., Мат. Гом.) у выніку дысіміляцыі з ля < для (гл. ESSJ SG, 1, 107).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Мазы́рка ’бочка для дабра, збожжа’ (браг., Мат. Гом.). Відавочна, ад назвы горада Мазыр. Гэта бочка павінна была чымсьці адрознівацца ад немазырскіх.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Макрасту́пы (уст.), ’галёшы’ (б.-каш., Мат. Гом.; лях., Сл. Брэс.). З рус. мокросту́пы ’абутак для хадзьбы па мокраму лесу’, ’лапці’, ’галёшы’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)