Карбу́нак. Ужываецца ў праклёне «Каб цябе карбунак задавіў f Акыій! Каб на вас карбунак які напаў» (Янк. Мат.). Гл. карбунец.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Картапля́нік1 ’бульбоўнік’ (Шат., Янк. Мат.), да картопля.

Картапля́нік2 ’блгп з цёртай бульбы’ (гл. картопля) (Шат., Bciirr. Нар. словатв.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Ко́злы ’азярод’ (Мат. Гом.), ’прыстасаванне для пілавання дроў’ (ТСБМ), ’апора ў выглядзе перакрыжаваных слупкоў’ (Сл. паўн.-зах.). Параўн. казёл2.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Ко́злік1 ’умацаванне саламянай страхі’ (Мат. Гом., Хар.). Параўн. казёл3.

Ко́злік2 ’конік’ (Сл. паўн.-зах.). Гл. казёл12.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Ко́пань1 ’копанка’ (Яшк., Сл. паўн.-зах., Яўс., Мат. Маг.). Гл. капаць.

Ко́пань2 ’тарфянік’ (Сцяшк. Сл.). Да капаць (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Крэ́ткі ’рознакаляровыя алоўкі’ (Сцяшк. Сл., Мат. Гом.). Запазычанне з польск. kredki, kretki ’крэйдачкі’. Польск. kreta з лац. crēta Гл. крэйда.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Кудла́ты ’лахматы’ (ТСБМ, Шат., Касп., ТС, Сл. паўн.-зах., Грыг., Яруш., КЭС, лаг., Мат. Гом., Сцяшк., Ян.). Да кудлы (гл).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Кудо́ю ’куды’ (Янк. Мат., Бяльк.). Рыфмаваныя формы кудоюсюдою заключаюць у сабе флексію творн. скл. ж. р. («ісці шпаркай хадою»).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Ку́ра ’курыца’ (Мат. Гом., Сл. паўн.-зах., ТС, Ян., Сцяшк., Маш., Жд. 3, ДАБМ, С. Некр., Янк. II). Гл., кур.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Ку́тні зуб ’карэнны зуб’ (ТСБМ, ТС, Сл. паўн.-зах., Мат. Гом., Ян., Жыв. сл.). Да кут (гл.), кутаць1 (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)