Verbum

бездаро́жжа, ‑а, н.

Тое, што і бездараж. [Сястра] не магла даўмецца, адкуль я ўзяўся ў такую непагадзь і бездарожжа. Скрыган.

вы́кульгаць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак.

Разм. Кульгаючы, выйсці куды‑н., адкуль‑н. Выкульгаць на дарогу. Выкульгаць за парог хаты.

абязво́дзіць, ‑джу, ‑дзіш, ‑дзіць; зак., што.

Штучна выдаліць ваду адкуль‑н.; зрабіць бязводным. Абязводзіць торф. Абязводзіць мясцовасць. Абязводзіць арганізм.

павыбяга́ць, ‑ае; ‑аем, ‑аеце, ‑аюць; зак.

Выбегчы адкуль‑н. — пра ўсіх, многіх. З хат павыбягалі старыя і малыя. Якімовіч.

прылётны, ‑ая, ‑ае.

Які прылятае адкуль‑н., не мясцовы; пералётны (пра птушак). Будзе свята вераб’ям І прылётным снегірам. Хведаровіч.

шу́хнуцца, ‑нуся, ‑нешся, ‑нецца; зак.

Разм. Хутка, з шумам упасці адкуль‑н. Адрэзаны кавалак дошкі хруснуў, шухнуўся ўніз. Ставер.

вы́перці, ‑пру, ‑праш, ‑пра; пр. выпер, ‑рла; зак.

1. што. Выціснуць, выдушыць што‑н. адкуль‑н. Выперці дно ў бочцы. Выперці шыбу.

2. каго. Разм. Прымусіць выйсці, выехаць адкуль‑н.; выгнаць. Выперці дзяцей з хаты. □ Напэўна б сход сарваўся, Але Трэзор Прыдумаў, чым даць рады: За вуха ўхапіў Свінню, Казёл паддаў ёй ззаду, і выперлі нягодніцу на двор. Корбан. // Выключыць, звольніць каго‑н. адкуль‑н. Выперці з установы.

3. без дап. Разм. Выдацца, высунуцца за межы чаго‑н. Выперці наперад.

беспардо́нны, ‑ая, ‑ае.

Разм. Бессаромны, нахабны. [Здраднік] нястомна разводзіў хлусні беспардоннай турусы. Караткевіч. [Міхась:] — Адкуль у цябе гэтакі запал? Беспардонны максімалізм! Гартны.

вы́пудзіць, ‑джу, ‑дзіш, ‑дзіць; зак., каго.

Разм. Нечакана напужаўшы, выгнаць адкуль‑н. Выпудзіць птушку з гнязда. Выпудзіць ліса з хмызняку.

павыва́львацца, ‑аецца; ‑аемся, ‑аецеся, ‑аюцца; зак.

Вываліцца, выпасці адкуль‑н. — пра ўсіх, многіх або ўсё, многае. Павывальваліся кнігі з рук.