абязво́дзіць, ‑джу, ‑дзіш, ‑дзіць; зак., што.

Штучна выдаліць ваду адкуль‑н.; зрабіць бязводным. Абязводзіць торф. Абязводзіць мясцовасць. Абязводзіць арганізм.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)