вы́кульгаць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак.
Разм. Кульгаючы, выйсці куды‑н., адкуль‑н. Выкульгаць на дарогу. Выкульгаць за парог хаты.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)