Па́сахлі ’каноплі (пустыя)’ (маз., Мат. Гом.). У выніку кантамінацыі лексем пасканні і (па)сохлы.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Пасня́к (збор.) ’хрушчы’ (жлоб., Мат. Гом.). У выніку кантамінацыі лексем посны і праснак (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Пасто́пак ’стаптаны лапаць’ (Мат. Гом.). У выніку кантамінацыі лексем пастол (< пасталы) і патопак ’атопак’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Пе́траўка ’страва з кураціны’ (хойн., Мат. Гом.). Відаць, дэфармаванае патраўка ’страва, верашчака, мачанка’ (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Плёска ’сляза’ (лельч., Мат. Гом.). Да пліска ’тс’, шпокаць (гл.) пры ад’ідэацыі слёзка ’слязінка’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

По́дмасні ’падмосткі’ (Мат. Гом.). Ад *под‑мост‑ні*под‑мост. Гл. памост, мост, масніца.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Про́зарна ’ясна’ (Касп.), прозо́рно ’празрыста’ (ТС), празо́рная (труба) ’падзорная’ (Мат. Гом.). Да зорыць, зрок.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Прыску́ра ’просвіра’ (Мат. Гом.), Р. скл. мн. л. прыскуров ’тс’ (Нік. Очерки.). Гл. праскура.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Прыцыга́р ’партсігар’ (Мат. Гом.). Пераробка слова партсігар (гл.) шляхам збліжэння да цыга́ра, цыга́рка (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Пустаглі́нішча ’суглінак’ (чач., Мат. Гом.). Да пусты (гл.) у значэнні ’неўрадлівы’ і гліна (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)