Кі́ркаць ’гаварыць’ (Мат. Гом.). Магчыма, балтыйскага паходжання. Параміі, літ. kirkti ’крычаць (аб гусях)’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Лавер’я́н ’валер’ян, Valeriana officinalis L.’ (Мат. Гом.) — рэгіянальная сапсаваная форма літаратурнага валяр’ян (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Легкаві́чка ’легкавы аўтамабіль’ (раг., Мат. Гом.) — у выніку кантамінацыі легкавік і легкавушка (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Ле́мзіна ’доўгая тонкая галіна без лісцяў, дубец’ (карэліц., Янк. Мат.). Да лемег (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Люга́шка ’жаба’ (Бяльк., Касп., Нас. Доп., Яруш.; кругл., Мат. Маг.). Да лягу́ха (гл.)

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Ля́льчуг ’ялец, Leuciscus leuciscus’ (хойн., Мат. Гом.). З ⁺яльчуг, якое з яле́ц (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Мнажэ́нна ’вельмі многа’ (бых., Мат. Маг.). Ад множны < многа (гл.), як страшэнна (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Мозказлія́не ’інсульт’ (калінк., Мат. Гом.). У выніку намінацыі словазлучэння рус. кровоизлияние в мозг.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Мятлі́чкі (мн.) ’від вышыўкі’ (чачэр., Мат. Гом.). Да мятліца|.©вышыта раслінным арнаментам.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Надзе́жка ’накідка’ (лоеў., Мат. Гом.). Ад надзець ’апрануць, накінуць’ пад уплывам адзёжка ’тс’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)