сулада́ць

‘суладаць з кім-небудзь, чым-небудзь’

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. сулада́ю сулада́ем
2-я ас. сулада́еш сулада́еце
3-я ас. сулада́е сулада́юць
Прошлы час
м. сулада́ў сулада́лі
ж. сулада́ла
н. сулада́ла
Загадны лад
2-я ас. сулада́й сулада́йце
Дзеепрыслоўе
прош. час сулада́ўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

усмалі́ць

‘моцна стукнуць чым-н.’

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. усмалю́ усма́лім
2-я ас. усма́ліш усма́ліце
3-я ас. усма́ліць усма́ляць
Прошлы час
м. усмалі́ў усмалі́лі
ж. усмалі́ла
н. усмалі́ла
Загадны лад
2-я ас. усмалі́ усмалі́це
Дзеепрыслоўе
прош. час усмалі́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, sbm2012, tsblm1996.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

усчыркну́ць

‘усчыркнуць што-небудзь і чым-небудзь’

дзеяслоў, пераходны/непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. усчыркну́ усчыркнё́м
2-я ас. усчыркне́ш усчыркняце́
3-я ас. усчыркне́ усчыркну́ць
Прошлы час
м. усчыркну́ў усчыркну́лі
ж. усчыркну́ла
н. усчыркну́ла
Загадны лад
2-я ас. усчыркні́ усчыркні́це
Дзеепрыслоўе
прош. час усчыркну́ўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

шпургану́ць

‘шпурнуць што-небудзь і чым-небудзь’

дзеяслоў, пераходны/непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. шпургану́ шпурганё́м
2-я ас. шпургане́ш шпурганяце́
3-я ас. шпургане́ шпургану́ць
Прошлы час
м. шпургану́ў шпургану́лі
ж. шпургану́ла
н. шпургану́ла
Загадны лад
2-я ас. шпургані́ шпургані́це
Дзеепрыслоўе
прош. час шпургану́ўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

шпурга́ць

‘шпурляць што-небудзь і чым-небудзь’

дзеяслоў, пераходны/непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. шпурга́ю шпурга́ем
2-я ас. шпурга́еш шпурга́еце
3-я ас. шпурга́е шпурга́юць
Прошлы час
м. шпурга́ў шпурга́лі
ж. шпурга́ла
н. шпурга́ла
Загадны лад
2-я ас. шпурга́й шпурга́йце
Дзеепрыслоўе
цяп. час шпурга́ючы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

шпурляну́ць

‘рэзка кінуць што-небудзь і чым-небудзь’

дзеяслоў, пераходны/непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. шпурляну́ шпурлянё́м
2-я ас. шпурляне́ш шпурленяце́
3-я ас. шпурляне́ шпурляну́ць
Прошлы час
м. шпурляну́ў шпурляну́лі
ж. шпурляну́ла
н. шпурляну́ла
Загадны лад
2-я ас. шпурляні́ шпурляні́це
Дзеепрыслоўе
прош. час шпурляну́ўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

шпурхну́ць

‘рэзка кінуць што-небудзь і чым-небудзь’

дзеяслоў, пераходны/непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. шпурхну́ шпурхнё́м
2-я ас. шпурхне́ш шпурхняце́
3-я ас. шпурхне́ шпурхну́ць
Прошлы час
м. шпурхну́ў шпурхну́лі
ж. шпурхну́ла
н. шпурхну́ла
Загадны лад
2-я ас. шпурхні́ шпурхні́це
Дзеепрыслоўе
прош. час шпурхну́ўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

шу́піць

‘шупіць што-небудзь і ў чым-небудзь’

дзеяслоў, пераходны/непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. шу́плю шу́пім
2-я ас. шу́піш шу́піце
3-я ас. шу́піць шу́пяць
Прошлы час
м. шу́піў шу́пілі
ж. шу́піла
н. шу́піла
Загадны лад
2-я ас. шу́п шу́пце
Дзеепрыслоўе
цяп. час шу́пячы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

излучи́ть сов.

1. вы́праменіць; (выделить) вы́лучыць;

2. перен. вы́лучыць (што); паве́яць (чым); засвяці́цца (чым); см. излуча́ть;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

укори́ть сов. дакары́ць; (упрекнуть) зрабі́ць за́кід (каму); (попрекнуть) папікну́ць (каму, каго, чым), упікну́ць (каму, каго, чым).

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)