усмалі́ць
‘моцна стукнуць чым-н.’
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
| Будучы час | ||
|---|---|---|
| усмалю́ | усма́лім | |
| усма́ліш | усма́ліце | |
| усма́ліць | усма́ляць | |
| Прошлы час | ||
| усмалі́ў | усмалі́лі | |
| усмалі́ла | ||
| усмалі́ла | ||
| Загадны лад | ||
| усмалі́ | усмалі́це | |
| Дзеепрыслоўе | ||
| усмалі́ўшы | ||
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)