карна́цік

‘невысокі чалавек; жывёла (сабака) з кароткім хвастом або без хваста’

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. карна́цік карна́цікі
Р. карна́ціка карна́цікаў
Д. карна́ціку карна́цікам
В. карна́ціка карна́цікаў
Т. карна́цікам карна́цікамі
М. карна́ціку карна́ціках

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

падгало́сак

‘той, хто падпявае; беспрынцыповы чалавек’

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. падгало́сак падгало́скі
Р. падгало́ска падгало́скаў
Д. падгало́ску падгало́скам
В. падгало́ска падгало́скаў
Т. падгало́скам падгало́скамі
М. падгало́ску падгало́сках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

пасрэ́днасць

‘бясталентны, няздатны чалавек’

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 3 скланенне

адз. мн.
Н. пасрэ́днасць пасрэ́днасці
Р. пасрэ́днасці пасрэ́днасцей
пасрэ́днасцяў
Д. пасрэ́днасці пасрэ́днасцям
В. пасрэ́днасць пасрэ́днасцей
пасрэ́днасцяў
Т. пасрэ́днасцю пасрэ́днасцямі
М. пасрэ́днасці пасрэ́днасцях

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

сакрэ́тнік

‘чалавек, які выконвае сакрэтнае даручэнне’

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. сакрэ́тнік сакрэ́тнікі
Р. сакрэ́тніка сакрэ́тнікаў
Д. сакрэ́тніку сакрэ́тнікам
В. сакрэ́тніка сакрэ́тнікаў
Т. сакрэ́тнікам сакрэ́тнікамі
М. сакрэ́тніку сакрэ́тніках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

чарвя́к

‘агідны чалавек’

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. чарвя́к чарвякі́
чэ́рві
Р. чарвяка́ чарвяко́ў
чарве́й
Д. чарвяку́ чарвяка́м
чарвя́м
В. чарвяка́ чарвяко́ў
чарве́й
Т. чарвяко́м чарвяка́мі
чарвя́мі
М. чарвяку́ чарвяка́х
чарвя́х

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

эле́кт

‘чалавек, якога абралі, але які яшчэ не прыйшоў на якую-небудзь пасаду’

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. эле́кт эле́кты
Р. эле́кта эле́ктаў
Д. эле́кту эле́ктам
В. эле́кта эле́ктаў
Т. эле́ктам эле́ктамі
М. эле́кце эле́ктах

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

просте́ц м., разг. про́сты чалаве́к;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

простолюди́н м., уст. про́сты чалаве́к;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

двайні́к

‘чалавек, які мае поўнае або блізкае падабенства з другім чалавекам’

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. двайні́к двайнікі́
Р. двайніка́ двайніко́ў
Д. двайніку́ двайніка́м
В. двайніка́ двайніко́ў
Т. двайніко́м двайніка́мі
М. двайніку́ двайніка́х

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

не́прыяцель

‘чалавек, які варожа адносіцца да каго-, чаго-н.’

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. не́прыяцель не́прыяцелі
Р. не́прыяцеля не́прыяцеляў
Д. не́прыяцелю не́прыяцелям
В. не́прыяцеля не́прыяцеляў
Т. не́прыяцелем не́прыяцелямі
М. не́прыяцелю не́прыяцелях

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)