не́прыяцель

‘чалавек, які варожа адносіцца да каго-, чаго-н.’

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. не́прыяцель не́прыяцелі
Р. не́прыяцеля не́прыяцеляў
Д. не́прыяцелю не́прыяцелям
В. не́прыяцеля не́прыяцеляў
Т. не́прыяцелем не́прыяцелямі
М. не́прыяцелю не́прыяцелях

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)