апрача́ и апро́ч предлог с род. кро́ме, поми́мо;

до́ма ўсе, а. ба́цькі — до́ма все, кро́ме отца́;

а. сы́на, у яго́ на выхава́нні пляме́ннік — поми́мо сы́на, у него́ на воспита́нии племя́нник

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

падра́д I, -ду м., сущ. подря́д;

п. на пабудо́ву до́ма — подря́д на строи́тельство до́ма;

○ брыга́дны п. — брига́дный подря́д;

калекты́ўны п. — коллекти́вный подря́д;

сяме́йны п. — семе́йный подря́д

падра́д II нареч. подря́д

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

гарэ́м, ‑а, м.

1. Жаночая палавіна дома ў мусульман.

2. зб. Жонкі і наложніцы мусульманіна.

[Араб. харам — забароненае.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Балбо́с лаянкавае слова’ (Нас.). Відавочна, кантамінаванае ўтварэнне. Параўн. балбе́с, байбос, балабо́с (’балбатун’). Аднак не выключаецца, што гэта проста балабо́с (з рэдукцыяй ненаціскнога галоснага) яўрэй — гаспадар дома’ (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

мі́ма

1. нареч. ми́мо;

страля́ць м. — стреля́ть ми́мо;

2. предлог с род. ми́мо;

ісці́ м. до́ма — идти́ ми́мо до́ма;

◊ прапусці́ць м. вушэ́й — пропусти́ть ми́мо уше́й;

біць м. цэ́лі — бить ми́мо це́ли

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

даво́лі, прысл.

1. (у спалучэнні з прым. або прысл.). У значнай ступені, у вялікай колькасці.

Прыйшлося дабірацца д. доўга.

2. безас., у знач. вык. Дастаткова, колькі трэба.

Дома ўсяго д.

3. безас. з інф. або з Р. Хопіць, досыць, пара спыніць.

Д. слоў, справа патрэбна!

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

разва́лина ж.

1. прям., перен., чаще мн. руі́ны, род. руі́н; разва́ліна, -ны ж.;

разва́лины до́ма руі́ны до́ма;

не парохо́д, а разва́лина не парахо́д, а разва́ліна;

2. (о дряхлом человеке) разг. разва́ліна, -ны ж.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

падкле́цце, ‑я, н.

Ніжні або падвальны (звычайна нежылы) паверх драўлянага дома, што выкарыстоўваецца для захоўвання чаго‑н.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прынц, ‑а, м.

У Заходняй Еўропе — тытул члена (не караля) каралеўскага дома. // Асоба, якая носіць такі тытул.

[Ням. Prinz.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

мармо́ль, ‑маля, м.

Разм. Нелюдзімы, негаваркі чалавек. [Бацька:] — Ты ж, як мармоль той, ходзіш, дома ні слова. Галавач.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)