мармо́ль, ‑маля, м.
Разм. Нелюдзімы, негаваркі чалавек. [Бацька:] — Ты ж, як мармоль той, ходзіш, дома ні слова. Галавач.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)