стараво́рыўны, ‑ая, ‑ае.
Які здаўна падвяргаецца ворыву.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
стараво́рыўны, ‑ая, ‑ае.
Які здаўна падвяргаецца ворыву.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
інвента́р, -у́ і -а́,
1. -у́. Сукупнасць прадметаў, прылад, якія складаюць маёмасць прадпрыемства, установы, арганізацыі.
2. -у́. Вопіс такіх прадметаў, рэестр.
3. -у́. Прылады вытворчасці.
4. -а,
Жывы інвентар — цяглавая і малочная жывёла.
||
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
Суму́д ’гермафрадыт’ (
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
неабхо́днасць, ‑і,
1. Патрэба ў кім‑, чым‑н.
2. Філасофская катэгорыя — з’ява, рэч у іх усеагульнай заканамернай сувязі.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
...гадзінны, ‑ая, ‑ае.
Другая састаўная частка складаных слоў, якая абазначае: разлічаны на столькі гадзін, колькі паказана ў
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
тва́рык, ‑а,
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
◎ Перастаўле́нне (пірістаўленія, пірістаўленьпя) ’канец свету’, ’заканчэнне’ (
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
падле́сны, ‑ая, ‑ае.
Які прымыкае да лесу, мяжуе з лесам.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
абаро́нніцтва, ‑а,
Палітыка абароны буржуазнай дзяржавы і інтарэсаў нацыянальнай буржуазіі, якая праводзілася апартуністычнымі партыямі ў часе
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
мано́кль, ‑я,
Круглае аптычнае шкло для аднаго вока, якое ўстаўляецца ў вачніцу і ўжываецца замест акуляраў або пенснэ.
[Ад грэч. monós — адзін і лац. oculus — вока.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)