Verbum

утрыма́ць​^II гл. утрымліваць ІІ

утрыма́ць​^I (не выпусціць, захаваць) hálten* vt, fésthalten* аддз. vt; béibehalten* vt, bewáhren vt;

утрыма́ць у па́мяці behálten* vt, im Gedächtnis bewáhren [behálten*];

утрыма́ць пазі́цыю вайск. die Stéllung beháupten;

2. (стрымаць; падавіць) zurückhalten* vt, unterdrücken vt; bändigen vt, zähmen vt; (утаймаваць);

яе́ нічы́м не ўтрыма́еш sie kann nichts hálten; da hálten sie kéine zehn Pférde (разм.);

3. (вылічваць) ábziehen* vt, zurückbehalten* vt; éinbehalten* vt

утры́мліваць​^I гл. утрымаць I

утры́млівацца​^II зал стан да утрымаць ІІ

адлі́чваць, адлічы́ць

1. (назваць колькасць) ábzählen vt;

2. (утрымаць з сумы) ábziehen* vt;

3. (выключыць з ліку) áusschließen* vt;

адлі́чваць з ВНУ exmatrikulíeren vt

падыма́нне н.

1. (чаго-н. з зямлі і г. д.) Áufheben n -s;

2. (магчымасць утрымаць што-н. цяжкае, аддзяліўшы ад зямлі) Hében n -s, Hébung f -;

3. (перамяшчэнне знізу ўверх) Hóchheben n -s;

падыма́нне дзіця́ці das Hóchheben des Kíndes;

4. (перавод у вертыкальнае становішча) Hébung f;

падыма́нне на́крыўкі die Hébung des Déckels;

5. (прыманне больш высокага становішча) Erhébung f -

спаганя́ць, спагна́ць

1. (патрабаваць) verlángen vt, fórdern vt; eínziehen* vt, éintreiben* vt, erhében vt (утрымаць);

спаганя́ць пада́ткі з каго-н. von j-m Gebühren erhében* [éinziehen*];

спаганя́ць нядо́імку die Rückstände eintreiben*;

спаганя́ць пе́ню Verzúgszinsen pl [Géldstrafe] éinziehen*;

◊

спаганя́ць злосць на кім-н. séine Wut [séinen Zorn] an j-m (D) áuslassen*; sein Mütchen an j-m (D) kühlen (разм.);

2. юрыд. (пакараць) (be)stráfen vt