Verbum

падыма́нне н

1. (чаго-н з зямлі і г. д.) Áufheben n -s;

2. (магчымасць утрымаць што-н цяжкае, аддзяліўшы ад зямлі) Hében n -s, Hébung f -;

3. (перамяшчэнне знізу ўверх) Hóchheben n -s;

падыма́нне дзіця́ці das Hóchheben des Kíndes;

4. (перавод у вертыкальнае становішча) Hébung f;

падыма́нне на́крыўкі die Hébung des Déckels;

5. (прыманне больш высокага становішча) Erhébung f -