упіра́цца

1. sich stmmen, sich stützen, sich lhnen (чым-н. mit D, аб што-н., у што-н. ggen A, an A);

2. перан. (упарціцца, настойваць на чым-н.) sich widerstzen (D); sich sträuben (ggen A); sich verstifen (auf A)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

get one’s back up

а) узлава́ць, раззлава́ць каго́

б) раззлава́цца, узлава́цца

в) упіра́цца, упе́рціся на сваі́м

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

нараві́цца

1. (упарціцца) igensinnig [dckköpfig, hlsstarrig] sein; sich sträuben; sich widerstzen; widerspnstig sein (упірацца);

2. (капрызіць) nörgeln vi; mckern vi (разм.)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

stmmen

1.

vt

1) выдзёўбваць (стамескай і г.д.)

2) упіра́цца

die Bine ggen den Bden ~ — упіра́цца нага́мі ў зямэ́р

die rme in die Siten ~ — узя́цца ў бо́кі

3) падпіра́ць (сцяну і г.д.)

4) спарт. вы́ціснуць (вагу)

2.

(sich)

1.

(an, auf, gegen A) упіра́цца (у што-н.)

sich auf die llenbogen ~ — аблакаці́цца, абапіра́цца лакця́мі (на што-н.)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

брыка́цца, брыка́ць

1. (пра жывёл) (hnten) usschlagen* vi;

2. (пра дзіця) strmpeln vi;

3. (упірацца) störrisch sein, sich auf etw. (A) verstifen; bcken vi, bckig sein

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

sprizen

1.

vt (шыро́ка) расстаўля́ць [распасціра́ць], растапы́рваць; падпіра́ць (сцяну), ста́віць падпо́ркі

2.

(sich)

1) тапы́рыцца

2) упіра́цца

3) фанабэ́рыцца

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

nstemmen

1.

vt упіра́ць, падпіра́ць

2.

(sich)

(gegen A)

1) упіра́цца (у што-н.)

2) супраціўля́цца (чаму-н.), упа́рціцца

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

run into

а) натыкну́цца на каго́ (выпадко́ва)

б) урэ́зацца, сутыкну́цца з кім-чым

The truck ran into a car — Грузаві́к урэ́заўся ў а́ўтамашы́ну

в) упіра́цца ў што

The street runs into the park — Ву́ліца ўпіра́ецца ў парк

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

verstifen

1.

vi (s) здранцве́ць, аняме́ць

2.

(sich)

1.

(auf A) упа́рціцца (у чым-н.); упіра́цца

2) мацне́ць; стабілізо́ўвацца (пра эканоміку)

3.

vt буд. умацо́ўваць, падпіра́ць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

balk

[bɔk]

1.

n.

1) перашко́да f.; замі́нка, затры́мка f.

2) грэ́бень баразны́; мяжа́ f

3) бэ́лька f.

2.

v.i.

1) упіра́цца, нараві́цца, нату́рыцца (пра каня́)

2) спыня́цца; вага́цца; хіста́цца; зьнеахво́чвацца

3.

v.t.

1) перашкаджа́ць, разла́джваць, перабіва́ць (пля́ны)

2) не скарыста́ць, прапусьці́ць (наго́ду)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)