супраці́ў м. Wíderstand m -(e)s;

аказа́ць супраці́ў Wíderstand léisten [entgégensetzen];

сустрэ́ць супраці́ў auf Wíderstand stóßen*;

злама́ць супраці́ў вайск. den Wíderstand bréchen*;

ісці́ па лі́ніі найме́ншага супраці́ву den Weg des geríngsten Wíderstandes géhen*; das Brett an der dünnsten Stélle bóhren (разм.)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

antagonism

[ænˈtægə,nɪzəm]

n.

антагані́зм -у m., варо́жасьць f.; супраці́ў -ву m.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

stubborn

[ˈstʌbərn]

adj.

1) заця́ты

stubborn resistance — заця́ты супраці́ў

2) упо́рысты, упа́рты

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

супраціўле́нне н.

1. гл. супраціў;

2. эл. (дэталь) Wíderstand m -(e)s, -stände; тэх. Féstigkeit f -;

тэо́рыя супраціўле́ння матэрыя́лаў Féstigkeitslehre f -

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

hedgehog

[ˈhedʒhɔg]

1.

n.

во́жык -а m.

2.

adj.

мо́цна ахо́ўваны, які́ ця́жка злама́ць (напр. супраці́ў)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

hostility

[hɑ:ˈstɪləti]

n., pl. -ties

1) варо́жасьць, непрыя́знасьць f.

2) апазы́цыя f., супраці́ў -ву m.

•

- hostilities

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

аказа́ць erwéisen* vt, léisten vt; bezéigen vt;

аказа́ць дапамо́гу Hílfe léisten;

аднімнік паслу́гу éinen Dienst erwéisen*;

аказа́ць супраці́ў Wíderstand léisten;

аказа́ць уплы́ў Éinfluss áusüben [néhmen]

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

sturdy

[ˈstɜ:rdi]

adj.

1) мо́цны, здаро́вы; мажны́, таўсты́

sturdy legs — мо́цныя но́гі

2) sturdy resistance — мо́цны супраці́ў

3) непахі́сны, му́жны

sturdy defenders — му́жныя абаро́нцы

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

defiance

[dɪˈfаɪəns]

n.

1) я́ўны супраці́ў (аўтарытэ́ту), непадпара́дкаваньне n., непаслухмя́насьць f.

in defiance of — без ува́гі на каго́-што, насу́перак каму́-чаму́

2) вы́клік -у m. (да бо́ю, спрэ́чкі)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

opposition

[,ɑ:pəˈzɪʃən]

n.

1) супрацьстаўле́ньне n., супраці́ў -ву m.

2) супрацьле́гласьць f., кантра́ст -у m.

His views were in opposition to mine — Яго́ныя по́гляды былі супрацьле́глымі маі́м

3) апазы́цыя f. (у парля́мэнце)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)