opposition

[,ɑ:pəˈzɪʃən]

n.

1) супрацьстаўле́ньне n., супраці́ў -ву m.

2) супрацьле́гласьць f., кантра́ст -у m.

His views were in opposition to mine — Яго́ныя по́гляды былі супрацьле́глымі маі́м

3) апазы́цыя f. (у парля́мэнце)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)