сумне́нне н., сумне́ў м. Zwéifel m -s, -;

у гэ́тым няма́ сумне́ння da gibt es kéinen Zwéifel, darüber kann kein [nicht der míndeste] Zwéifel bestéhen*, es ist nicht zu bezwéifeln;

гэ́та па-за ўся́кім сумне́ннем das steht áußer Zwéifel;

ста́віць пад сумне́нне што-н. etw. bezwéifeln, über etw. (A) Zwéifel hégen, etw. in Zwéifel zíehen*;

узніка́юць сумне́нні es kómmen Zwéifel [Bedénken], Zwéifel stéigen auf;

не застае́цца сумне́ння ў тым, што … es bestéht kein Zwéifel, dass …

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

Bedénken

n -s, -

1) ро́здум, разважа́нне

2) сумне́нне; вага́нне, бо́язь

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Skrúpel

m -s, - сумне́нне; паку́ты сумле́ння

es kámen ihm ~ — яго́ ахапі́ла сумне́нне

sich (D) über etw.(A) ~ máchen — адчува́ць му́кі [дако́ры, згрызо́ты] сумле́ння

das macht ihm kéine ~ — гэ́та яго́ не турбу́е

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

хіста́нне н.

1. (няўстойлівасць) Schwánkung f -, -en;

2. перан. (сумненне) Schwánken n -s, Únschlüssigkeit f -, Bedénken n -s, -; гл. тс. ваганне

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

Zwéifel

m -s, - сумне́нне, сумні́ў

áußer állen ~ — безумо́ўна, бясспрэ́чна

~ trágen* — сумнява́цца

in etw. (A) ~ sétzen — сумнява́цца ў чым-н.

etw. in ~ stéllen [zíehen*] — падвярга́ць што-н. сумне́нню

j-m ~ benéhmen* — рассе́йваць чые́-н. сумне́нні

kéinen ~ áufkommen lássen* — не дапушча́ць сумне́ння

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

узніка́ць, узні́кнуць entstéhen* vi (s), áufkommen* vi (s);

узні́кла сумне́нне Zwéifel kámen mir;

узні́кла пыта́нне die Fráge entstánd [táuchte auf];

у мяне́ ўзні́кла ду́мка ich kam auf den Gedánken, es fiel mir ein; kómmen* vi (s) (ад чаго-н. von D); erwáchsen* vi (s) (aus D);

няшча́сце ўзні́кла праз … das Únheil [Únglück] erwúchs aus … (D);

усё непаразуме́нне ўзні́кла праз то́е, што … das gánze Míssverständnis kam daher, dass …

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

stéllen

1.

vt

1) ста́віць (што-н. куды-н.)

2) ста́віць, устана́ўліваць

die Uhr ~ — ста́віць гадзі́ннік

3) падава́ць; прыво́дзіць; прадстаўля́ць

zur Verfügung ~ — дава́ць [прадстаўля́ць] у распараджэ́нне

in Áussucht ~ — абнадзе́йваць

4) ста́віць, выстаўля́ць

éine Fráge ~ — зада́ць [паста́віць] пыта́нне

ein Gesúch ~ — пада́ць зацву

5) ста́віць, падвярга́ць

in Fráge ~ — ста́віць пад пыта́нне

etw. in Zwéifel ~ — ста́віць што-н. пад сумне́нне

2.

(sich)

1) стаць, станаві́цца

sich auf éigene Füße ~ — стаць на но́гі [самасто́йным]

2) устанаві́цца (пра цэны)

3) з’яві́цца (па выкліку)

sich dem Gerícht ~ — з’яві́цца ў суд

4) (zu D) адно́сіцца, ста́віцца (да чаго-н.)

wie stellst du dich dazú? — як ты да гэ́тага адно́сішся [ста́вішся]?

5) прыкі́двацца, прытвара́цца (хворым, дурным і г.д.)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)