прыку́сваць, прыкусі́ць hinéinbeißen* vi (што-н. in A);
прыку́сваць язы́к (тс. перан.) sich auf die Zúnge béißen*
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
заку́свацьI (прыкусіць зубамі) béißen* vt; éinbeißen* vt (учапіцца зубамі);
заку́сіць губу́ sich (D) auf die Líppen [Únterlippe] béißen*
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
падку́сваць, падкусі́ць
1. (прыкусіць) béißen* vi;
падку́сваць гу́бы [язы́к] sich (D) auf die Líppen [die Zúnge] béißen*;
2. перан. разм. (сказаць што-н. з’едлівае, непрыемнае) höhnen vt, verhöhnen vt
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
méistern
vi
1) майстрава́ць, вырабля́ць
2) авало́дваць (чым-н.)
Schwíerigkeiten ~ — пераадо́льваць ця́жкасці
sein Fach ~ — авало́даць спецыя́льнасцю
séine Zúnge ~ — разм. трыма́ць язы́к за зуба́мі, прыкусі́ць язы́к
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
béißen
*
1.
vt
1) куса́ць, джа́ліць
auf die Zúnge ~ — прыкусі́ць язы́к (тс. перан.)
um sich (A) ~ — агрыза́цца
nichts zu ~ háben — не мець ні кава́лка хле́ба
2) то́ркаць (пра рыбу)
2.
vi пячы́, шчыпа́ць
der Rauch beißt in die Áugen — дым есць во́чы
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
язы́к м.
1. Zúnge f -, -n;
2. (звана) Klöppel m -s, -;
3. (палонны) Gefángene (sub) m -n, -n;
узя́ць языка́ éinen Gefángenen néhmen* [machen];
◊
злы язы́к éine böse Zúnge, éine spítze Zúnge;
у яго́ до́бра падве́шаны язы́к er ist flink mit der Zúnge, er ist rédegewandt;
трыма́ць язы́к за зуба́мі die Zúnge im Zaum hálten*; den Schnábel hálten* (разм.);
прыкусі́ць язы́к sich (D) auf die Zúnge béißen*;
хто цябе́ за язы́к цягну́ў? разм. kannst du déine Zúnge nicht zügeln?;
гэ́тае сло́ва кру́ціцца ў мяне́ на языку́ dieses Wort liegt [schwebt] mir auf der Zúnge;
◊
у яго́ што ў галаве́, то́е і на языку́ er hat [trägt] das Herz auf der Zúnge;
языко́м мянціць спі́на не балі́ць ≅ lass doch die Ménschen réden – sie réden über jéden;
языко́м Ві́льні дапыта́еш ≅ mit Frágen kommt man durch die Welt
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
Zúnge
f -, -n
1) анат. язы́к
mit der ~ ánstoßen* — шапялцвіць
sich (D) in die ~ béißen* — прыкусі́ць язы́к (тс. перан.)
j-m die ~ lösen — развяза́ць язы́к каму́-н.
séiner ~ fréien Lauf lássen* — распусці́ць язы́к
j-m das Wort von der ~ néhmen* — прадугада́ць, вы́значыць напе́рад чыю́-н. ду́мку
es brennt ihm auf der ~ — у яго́ язы́к свярбі́ць (паведаміць што-н.)
das Wort schwebt mir auf der ~, ich hábe das Wort auf der ~ — у мяне́ сло́ва кру́ціцца на языку́
mir hängt die ~ zum Hálse heráus — я паміра́ю ад сма́гі
2) язы́к (як характарыстыка ўласцівасцей чалавека)
éine böse ~ háben — быць злым на язы́к
3) язычо́к (чаравіка, трубы аргана)
4) тэх. спускавы́ кручо́к, ла́пка
5) стрэ́лка (вагаў)
◊ das Herz auf der ~ trágen* — быць шчы́рым [адкры́тым]
sich (D) die ~ verbrénnen* — прагавары́цца, збалбатну́ць лі́шняе
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)