Verbum

béißen

*

1.

vt

1) куса́ць, джа́ліць

auf die Zúnge ~ — прыкусі́ць язы́к (тс. перан.)

um sich (A) ~ — агрыза́цца

nichts zu ~ háben — не мець ні кава́лка хле́ба

2) то́ркаць (пра рыбу)

2.

vi пячы́, шчыпа́ць

der Rauch beißt in die Áugen — дым есць во́чы