Zúnge
f -, -n
1) анат. язы́к
mit der ~ ánstoßen* — шапялцвіць
sich (D) in die ~ béißen* — прыкусі́ць язы́к (тс. перан.)
j-m die ~ lösen — развяза́ць язы́к каму́-н.
séiner ~ fréien Lauf lássen* — распусці́ць язы́к
j-m das Wort von der ~ néhmen* — прадугада́ць, вы́значыць напе́рад чыю́-н. ду́мку
es brennt ihm auf der ~ — у яго́ язы́к свярбі́ць (паведаміць што-н.)
das Wort schwebt mir auf der ~, ich hábe das Wort auf der ~ — у мяне́ сло́ва кру́ціцца на языку́
mir hängt die ~ zum Hálse heráus — я паміра́ю ад сма́гі
2) язы́к (як характарыстыка ўласцівасцей чалавека)
éine böse ~ háben — быць злым на язы́к
3) язычо́к (чаравіка, трубы аргана)
4) тэх. спускавы́ кручо́к, ла́пка
5) стрэ́лка (вагаў)
◊ das Herz auf der ~ trágen* — быць шчы́рым [адкры́тым]
sich (D) die ~ verbrénnen* — прагавары́цца, збалбатну́ць лі́шняе
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)