зама́заць, зама́зваць

1. (зафарбаваць) übermálen vt; übertǘnchen vt; überstréichen* vt (сцяну, плот і пад.);

2. (замазкай) verkítten vt; verkléistern vt (дзірку);

3. (запэцкаць) beschmíeren vt, verschmíeren vt;

4. перан vertúschen vt, bemänteln vt;

зама́заць недахо́пы Mängel vertúschen [bemänteln];

◊ зама́заць каму-н во́чы j-m Sand in die Áugen stréuen

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

kítten

vt зама́заць, кітава́ць; скле́йваць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

абкітава́ць, абкіто́ўваць (замазаць кітам) verkítten vt

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

fill in

а) зама́заць (расшчэ́піну)

б) напо́ўніць чым; уста́віць (да́ту ў зая́ве)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

зале́пліваць

1. verschmíeren vt; verkítten vt; verkléistern vt (замазаць);

2. (заклеіць) zúkleben vt; verklében vt;

снег зале́пліваў во́чы der Schnee verklébte die Áugen

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

ánschmieren

1.

vt

1) запля́каць, зама́заць

2) разм. абдуры́ць

2.

(sich)

1) запля́кацца

2) (bei D) падлі́звацца (да каго-н.)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

заляпі́ць verschmíeren vt; verkítten vt, verkléistern vt (замазаць);

2. (заклеіць) zúkleben vt, verklében vt;

снег заляпі́ў во́чы der Schnee verklébte die Áugen;

◊ заляпі́ць по́ўху [апляву́ху] груб j-m éine (Óhrfeige) klében [knállen, kráchen]

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

stop

[stɑ:p]

1.

v.t. (-pp-)

1) затры́мваць, спыня́ць

2) стры́мваць, затры́мваць

to stop supplies — стрыма́ць паста́ўкі

3) суніма́ць, спыня́ць

to stop a noise — суня́ць го́ман

4) затыка́ць; зама́зваць, зала́джваць

to stop a hole — заткну́ць дзі́рку

to stop a leak — зама́заць працёк

to stop a wound — спыні́ць крывацёк з ра́ны

5) адбіва́ць, адхіля́ць (уда́р)

2.

v.i.

1) прыпыня́цца, спыня́цца

to stop at a hotel — спыні́цца ў гатэ́лі

2) спыня́цца; сьціха́ць

а) all work stopped — уся́ пра́ца спыні́лася

б) the rain stopped — дождж сьціх

3) затры́мвацца, спыня́цца

to stop for a red light — затрыма́цца на чырво́ным сьвятле́

3.

n.

1) спыне́ньне n.; перапы́нак -ку m., затры́мка f.

to bring to a stop — спыні́ць

to come to a stop — спыні́цца

2) па́ўза f.; перапы́нак -ку m.

3) прыпы́нак -ку m., прыста́нак -ку m.

The train goes through without a stop — Цягні́к прахо́дзіць без прыпы́нку

4) кро́пка f., пункт -а m. (знак прыпы́нку).

5) кане́ц -ца́ m.

to put a stop to — спыні́ць што, пакла́сьці кане́ц чаму́

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

close

I [kloʊz]

1.

v.t.

1) зачыня́ць, замыка́ць, заплю́шчваць

2) затыка́ць; зама́зваць

to close a crack in the wall — зама́заць шчы́ліну ў сьцяне́

3) канча́ць, спыня́ць

He closed with these words — Ён зако́нчыў гэ́ткімі сло́вамі

4) счапля́ць; злуча́ць, зьядно́ўваць, змыка́ць

to close ranks — змыка́ць рады́

2.

v.i.

1) зачыня́цца, замыка́цца

The door closed — Дзьве́ры зачыні́ліся

2) зака́нчвацца; спыня́цца

School will close early today — Заня́ткі сёньня зако́нчацца ра́на

3) злуча́цца, зьядно́ўвацца

Two fractions closed to form a united front — Дзьве фра́кцыі злучы́ліся ў адзі́ны фронт

3.

n.

кане́ц -ца́ m., заканчэ́ньне n.

at the close of a day — напрыканцы́ дня

bring to a close — даве́сьці да канца́

•

- close down

- close in

- close out

- close up

II [kloʊs]

1.

adj.

1) блі́зкі

a close friend — блі́зкі ся́бра

2) шчы́льны, ву́зкі, це́сны

3) густы́

close texture — густа́я ткані́на

4) дакла́дны, блі́зкі

a close translation — дакла́дны перакла́д

5) скры́тны, замкнёны

He is very close about himself — Ён ве́льмі скры́тны

6) абмежава́ны, забаро́нены

a closed corporation — карпара́цыя з абмежава́ным удзе́лам

2.

adv.

1) блі́зка

2) шчы́льна

•

- close on

- close to

- close vote

- pay close attention

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)