унушэ́нне н

1. Suggestión f -, -en;

лячы́ць унушэ́ннем durch Suggestión kuríeren;

лёгка паддава́цца унушэ́нню sich leicht be¦éinflussen lássen*, leicht be¦éinflussbar sein;

2. (патрабаванне) Éingebung f -, -en, Ánraten n -s; Éinflüsterung f -, -en (нашэптванне)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

gull

I [gʌl]

n.

ча́йка f.; ка́гарка f.

II [gʌl]

1.

v.t.

ашу́кваць; абду́рваць

2.

n.

прасьця́к -а́ m., ду́рань -ня m., чалаве́к, яко́га лёгка абдуры́ць

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

liable

[ˈlaɪəbəl]

adj.

1) падле́глы чаму́, схі́льны да чаго́

Glass is liable to break — Шкло лёгка б’е́цца

2) адка́зны за што

3) абавя́заны да чаго́

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

wit

[wɪt]

n.

1) ро́зум -у m.; дасьці́пнасьць f., до́сьціп -у m.

2) ке́млівасьць f.

People with quick wits learn easily — Ке́млівым лю́дзям лёгка вучы́цца

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

erméssen

* vt

1) ме́раць, вымяра́ць

2) абду́мваць, узва́жваць

daráus ist leicht zu ~… — з гэ́тага мо́жна (лёгка) заключы́ць…

sowéit ich ~ kann — нако́лькі я магу́ меркава́ць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

beréden

1.

vt

1) абмярко́ўваць

2) абгаво́рваць (каго-н.)

3) угаво́рваць, падгаво́рваць, падбухто́рваць

er ist leicht zu ~ — яго́ лёгка ўгавары́ць

2.

(sich)

ра́іцца, дамаўля́цца

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

míssen

vt абыхо́дзіцца без чаго́-н., не мець чаго́-н.; адчува́ць адсу́тнасць чаго́-н.

j-n [etw.] leicht ~ — лёгка абысці́ся без каго́-н., чаго́-н.

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

wéggehen

* vi (s) ісці́ (прэч), адыхо́дзіць

geh mir weg (damít)! — не чапля́йся да мяне́ (з гэ́тым)!

leicht über etw. (A) ~ — лёгка ста́віцца да чаго́-н.

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

flick

[flɪk]

1.

n.

1) лёгкі рапто́ўны ўда́р

2) пстрык -у m. (гук)

2.

v.t.

1) лёгка ўдара́ць; сьцяба́ць, хваста́ць

2) зма́хваць (пыл)

3.

v.i.

ху́тка ру́хацца, насі́цца

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

parch

[pɑ:rtʃ]

v.

1) лёгка падсма́жваць, пра́жыць (ячме́нь, кукуру́зу), сушы́ць

2) палі́ць, пячы́ (пра со́нца), выкліка́ць сма́гу

3) перасыха́ць (пра рот, го́рла), сьмя́гнуць (пра ву́сны)

parched lips — пасьмя́глыя ву́сны

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)