gull

I [gʌl]

n.

ча́йка f.; ка́гарка f.

II [gʌl]

1.

v.t.

ашу́кваць; абду́рваць

2.

n.

прасьця́к -а́ m., ду́рань -ня m., чалаве́к, яко́га лёгка абдуры́ць

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)