лёгка

прыслоўе, утворана ад прыметніка

станоўч. выш. найвыш.
лёгка лягчэ́й найлягчэ́й

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

лёгка нареч. легко́; (без затруднений — ещё) свобо́дно;

◊ л. сказа́ць — легко́ сказа́ть;

л. вы́круціцца — дёшево отде́латься

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

лёгка,

1. Прысл. да лёгкі (у 1–5 знач.).

2. безас. у знач. вык. Пра спакойны, ціхамірны стан чалавека. Мне стала лёгка-лёгка. Бядуля. // Весела, радасна, добра. З бацькам заўсёды было лёгка, бесклапотна і весела. Чарнышэвіч.

•••

Лёгка сказаць гл. сказаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

лёгка ж

1. прысл leicht;

2. у знач вык leicht;

у мяне́ лёгка на сэ́рцы mir ist leicht ums Herz;

табе́ лёгка каза́ць! du hast gut [leicht] réden!

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

легка... (гл. лёгка...).

Першая састаўная частка складаных слоў; ужыв. замест «лёгка...», калі націск у другой частцы падае на першы склад, напр.: легкавагавы, легкаверны.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

лёгка... (а таксама легка...) Першая састаўная частка складаных слоў у знач. лёгкі, напр., лёгкапранікальны.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

лёгка..., (а таксама легка...).

Першая састаўная частка складаных слоў, якая адпавядае па значэнню слову «лёгкі», напрыклад: лёгкапранікальны, лёгкарастваральны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прасту́длівы, -ая, -ае (разм.).

Які лёгка прастуджваецца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

воспламеня́ющийся

1. прич. які́ (што) лёгка загара́ецца (зага́рваецца), які́ (што) лёгка ўзгара́ецца (узга́рваецца); які́ (што) лёгка ўспы́хвае; см. воспламеня́ться;

2. прил. лёгкаўзгара́льны.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

вы́шушкаць

‘лёгка апрануць каго-небудзь, што-небудзь’

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. вы́шушкаю вы́шушкаем
2-я ас. вы́шушкаеш вы́шушкаеце
3-я ас. вы́шушкае вы́шушкаюць
Прошлы час
м. вы́шушкаў вы́шушкалі
ж. вы́шушкала
н. вы́шушкала
Загадны лад
2-я ас. вы́шушкай вы́шушкайце
Дзеепрыслоўе
прош. час вы́шушкаўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)