няпра́вільна прысл., няпра́вільны únrichtig, falsch; únregelmäßig, ábweichend; Fehl- (памылковы);

няпра́вільнае рашэ́нне Féhlentscheidung f -, -en;

няпра́вільны прысу́д Féhlurteil n -s, -e;

няпра́вільныя ры́сы тва́ру úngleichmäßige [únregelmäßige] Gesíchtszüge;

няпра́вільны дзеясло́ў грам. únregelmäßiges Verb;

няпра́вільны дроб матэм. únechter Bruch;

дзе́йнічаць няпра́вільна falsch hándeln

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

conviction

[kənˈvɪkʃən]

n.

1) асуджэ́ньне n., прысу́д -у m.; прызна́ньне вінава́тым

The trial resulted in the conviction of the guilty man — Суд ско́нчыўся прысу́дам вінава́тага

2) перакана́ньне n., упэ́ўненасьць f.

a person of conviction — чалаве́к зь перакана́ньнямі

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

крыва́вы blútig, Blut-;

крыва́вая дыярэ́я мед. blútiger Dúrchfall, -fälle, Dúrchfall mit Blut im Stuhl;

крыва́вая рво́та мед. Erbréchen von Blut;

2. (кровапралітны) blútig;

крыва́вы прысу́д [прыгаво́р] Blúturteil n -(e)s, -e;

крыва́вы бой blútiger Kampf;

3. (пра колер) blútrot;

◊

да крыва́вага по́ту bis zur äußersten Erschöpfung

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

змякча́ць, змякчы́ць

1. weich máchen, erwéichen vt; enthärten vt (ваду);

2. перан. míldern vt, líndern vt; mäßigen vt (паменшыць); ábschwächen vt, dämpfen vt (удар);

змякча́ць гнеў den Zorn mäßigen;

змякча́ць прысу́д ein Úrteil míldern;

3. (каго-н.) erwéichen vt, wéicher [mílder] stímmen;

4. лінгв. palatalisíeren vt

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

doom

[du:m]

1.

n.

1) кон -у m., наканава́ньне n.

2) пагі́бель, сьмерць f.

3) прысу́д, суд -у́ m.

the day of doom — дзень стра́шнага су́ду

2.

v.t.

1) наканава́ць

2) прысудзі́ць, засудзі́ць

to be doomed to death — быць засу́джаным на сьмерць

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

judgement, judgment

[ˈdʒʌdʒmənt]

n.

1) Law пастано́ва, прысу́д судзьдзі́ або́ су́ду

2) меркава́ньне n., ду́мка f., пагля́д, по́гляд -у m.

in my judgement you are wrong — На маю́ ду́мку, вы памыля́ецеся

3) разва́жнасьць f., здаро́вы ро́зум, уме́ньне разьбіра́цца, ацэ́ньваць

4) кры́тыка f., асуджэ́ньне n.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

умо́ўны

1. (з умовай) bedíngt; konventionéll [-vɛn-];

умо́ўны прысу́д юрыд. bedíngte Verúrteilung;

умо́ўны рэфле́кс фізіял. bedíngter Refléx;

тэ́рмін умо́ўнага пакара́ння юрыд. Bewährungsfrist f -, -en;

2. (умоўлены) veréinbart, verábredet, ábgemacht;

умо́ўны знак ein verábredetes [veréinbartes] Zéichen; Kártenzeichen n -s, - (картаграфічны);

умо́ўны а́драс Déckadresse f -, -n;

3. грам. konditionál, Konditionál-, Bedíngungs;

умо́ўны лад Konditionál m -s, -e, Konditionális m -, -les

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

review

[rɪˈvju:]

1.

v.t.

1) разгляда́ць, перагляда́ць

2) перагляда́ць, разгляда́ць нано́ва (прысу́д)

3) рабі́ць агля́д

4) рэцэнзава́ць (кні́гу)

5) паўтара́ць (шко́льны матэрыя́л)

2.

n.

1) паўто́рнае разгляда́ньне, дасьле́даваньне n.

2) перагля́д -у m. (спра́вы, прысу́ду)

3) агля́д -у m.

4) рэцэ́нзія f., крыты́чны во́дгук (на кні́гу, п’е́су)

5) пэрыяды́чны ча́сапіс, агля́д -у m.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

deliver

[dɪˈlɪvər]

v.t.

1) вызваля́ць; збаўля́ць ад каго́-чаго́

“Deliver us from evil” — “Збаў нас ад зло́га”

2) дастача́ць, дастаўля́ць; разно́сіць (по́шту)

3) перадава́ць

to deliver a message — перада́ць ве́стку

4) абвяшча́ць (прысу́д); гавары́ць (прамо́ву); чыта́ць (ле́кцыю)

5) прыма́ць ро́ды

6) выко́нваць абяца́ньне

The politician did not deliver on his promises — Палі́тык ня вы́канаў сваі́х абяца́ньняў

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

sentence

[ˈsentəns]

1.

n.

1) сказ -у m.

2) пастано́ва f.

3)

а) прысу́д -у m.

б) прысу́джанае пакара́ньне або́ ка́ра f.

to serve one’s sentence — адбыва́ць пакара́ньне

life sentence — пажыцьцёвае зьняво́леньне

4) пры́маўка, пры́казка, сэнтэ́нцыя f.; высло́ўе n.

2.

v.t.

засудзі́ць

The judge sentenced the thief to five years in prison — Судзьдзя́ засудзі́ў зло́дзея на пяць гадо́ў турмы́

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)