Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
прысу́д, -у, М -дзе, мн. -ы, -аў, м.
1. Рашэнне суда, прыгавор.
Вынесці п.
2.перан. Асуджальная ацэнка чаго-н.
Суровы п. гісторыі.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
прысу́д, -ду м., в разн. знач. пригово́р;
вы́несці п. — вы́нести пригово́р;
што ні сло́ва — п. — что ни сло́во — пригово́р
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
прысу́д, ‑у, М ‑дзе, м.
1. Рашэнне суда; прыгавор. Бадай у пустым ужо зале суд вынес прысуд.Лынькоў.Словы прысуду былі нейкія быццам цяжкія, але яны не прыгняталі.Савіцкі.//перан. Меркаванне, думка аб чым‑н., ацэнка чаго‑н. Пятро не зводзіў вачэй з Галіны, стараючыся прачытаць на жончыным твары прысуд свайму рашэнню.Шахавец.
2. Рашэнне, пастанова якой‑н. арганізацыі, сходу. [Дзетдомаўцам] таксама непрыемна, што вось ён, Арсень Зайцаў, член дзіцячага савета, добры вучань і выхаванец, стаіць і чакае прысуду.Нядзведскі.І што асабліва ўрэзалася ў памяць Пракопу, дык гэта Лапко і яго праўдзівае прызнанне, і той прысуд, які вынесен быў яму сходам калгаснікаў.Колас.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
прысу́дмюрыд Úrteil n -s, -e;
абвінава́ўчы прысу́д Schúldspruch m -(e)s, -sprüche, Verúrteilung f -, -en;
апраўда́льны прысу́д Fréispruch m;
смяро́тны прысу́д Tódesurteil n;
вы́несцікаму-нпрысу́д ein Úrteil über j-n fällen;
прыве́сці прысу́д у выкана́нне ein Úrteil vollstrécken неаддз [vollzíehen* неаддз]
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
сме́ртны, -ая, -ае.
1. Які канчаецца смерцю.
С. выпадак.
2. Такі, які павінен памерці.
Усякі чалавек с.
Нам, смертным (наз.), не ўсё ўдаецца.
3. Які вядзе да смерці, пазбаўляе жыцця.
С. прысуд.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)