ask
[æsk]
1.
v.t.
1) пыта́ць, пыта́цца
to ask the way — пыта́цца даро́гі
Ask him how old he is — Спыта́йцеся ў яго́, ко́лькі яму́ гадо́ў
2) прасі́ць
to ask permission — прасі́ць дазво́лу
3) запро́шваць, дамага́цца
to ask too high a price — запро́шваць зана́дта высо́кую цану́
4) запраша́ць; зваць
She asked her friends to come to her house — Яна́ запрасі́ла сваі́х сябро́ў да сябе
5) вымага́ць, патрабава́ць
This job asks hard work — Гэ́тая паса́да вымага́е ця́жкае пра́цы
it asks for attention — Гэ́та вымага́е ўва́гі
2.
v.i.
1) прасі́ць
to ask for help — прасі́ць дапамо́гі
2) пыта́цца, даве́двацца
Did anyone ask for me? — Ці не́хта пыта́ўся пра мяне́?
•
- ask a riddle
- ask for it
- to ask for trouble
- ask out
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
ersúchen
vt (um A) прасі́ць (аб чым-н.); хада́йнічаць (перад кім-н. пра што-н.)
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
пыта́цца
1. (у каго) frágen vt; Frágen stéllen [ríchten]; sich erkúndigen (пра што-н nach D, über A);
2. (прасіць дазволу) j-n um Erláubnis [Zústimmung] bítten*
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
recourse
[ˈri:kɔrs]
n.
1) вы́бар -у m.; магчы́масьць f.
2) вы́йсьце n.
Your only recourse is to seek help — Ня ма́еш іншага вы́йсьця як прасі́ць дапамо́гі
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
клі́каць
1. (голасна зваць) laut rúfen*; hérrufen* vt, herbéirufen* vt (прасіць прыйсці);
2. (заклікаць) áufrufen* vt; herbéirufen* vt;
3. разм (называць якім-н імем) nénnen* vt
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
пара́да ж (прапанова) Rat m -(e)s, Rátschläge; Rátschlag m -(e)s, -schläge;
прасі́ць пара́ды Rat hólen (у каго-н bei D); j-n um Rat frágen
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
даба́ўка ж
1. разм Zúsatz m -es, -sätze; Zúgabe f -, -n;
прасі́ць даба́ўкі éinen Náchschlag verlángen, [náchverlangen];
2. буд Zúsatzmittel n -s, -, Zúsatzstoff m -(e)s, -e, Zúsatz m
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
entschúldigen
1.
vt дарава́ць, выбача́ць
2.
(sich)
(bei j-m, wegen G) прасі́ць праба́чыць, прасі́ць прабачэ́ння (у каго-н. за што-н.)
◊ wer sich entschúldigt, klagt sich an — ≅ на зло́дзеі ша́пка гары́ць; хто парася́ ўкра́ў, у таго́ ў вуша́х пішчы́ць
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
спыта́цца разм
1. гл спытаць
1.;
2. (прасіць дазволу) j-s Erláubnis [Zústimmung] éinholen, j-n um Erláubnis [Zústimmung] bítten*;
3. безас:
за гэ́та з цябе́ спыта́ецца dafür wirst du Réchenschaft áblegen müssen
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
apology
[əˈpɑ:lədʒI]
n., pl. -gies
1) выбачэ́ньне n.
to make an apology — прасі́ць выбачэ́ньня
2) апалёгія f.; абаро́на f.
3) Figur. убо́гае падабе́нства, мізэ́рная заме́на
a mere apology for a politician — го́ра-палі́тык
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)